بررسی ویژگی های اپیدمیولوژیک، دموگرافیک و بالینی بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به کلینیک های نورولوژی بیمارستان ولی عصر (عج) و امام رضا (ع) شهر اراک

زمینه و هدف: میگرن از بیماری های نسبتاً شایع و ناتوان کننده محسوب می گردد. با توجه به تفاوت های جغرافیایی در اپیدمیولوژی آن و در راستای بهبود مراقبت از مبتلایان، این مطالعه به منظور ارزیابی خصوصیات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و ویژگی های بالینی بیماران مبتلا به میگرن در اراک انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی-توصیفی به مدت 6 ماه برروی بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به دو کلینیک نورولوژی بیمارستان ولی عصر (عج) و درمانگاه امام رضا (ع) شهر اراک انجام گرفت. پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و بالینی توسط بیماران تکمیل شد. در نهایت اطلاعات از طریق نرم افزار آماریspss  نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از بین 820 بیمار مراجعه کننده با سردرد، 92 نفر (21/11 درصد) میگرن داشتند که 3/54 درصد از آن ها زن و 6/45 درصد مرد بودند. میانگین سنی مبتلایان 2/9±9/36 سال بود و 50 درصد از آن ها متأهل بودند. شایع ترین محرک ها استرس (2/78 درصد)، اختلالات خواب (2/65 درصد) و خستگی (63 درصد) بود. میانگین تعداد حملات سردرد در ماه 5/3±9/6 بود و میانگین طول مدت زمان حملات 5/4±1/11 ساعت بود. نتیجه گیری: براساس نتایج، شیوع میگرن در زنان بیشتر از مردان است. گیجی، اختلالات بینایی، تهوع، عدم وجود اورا، سردرد یک طرفه و ضربان دار، همراهی قابل توجهی با میگرن دارند. تعداد مسکن های مصرفی در ماه، سابقه تصویربرداری از مغز و هزینه ماهانه سردرد که توسط بیماران متقبل می شود، قابل توجه است. به طور کلی، ویژگی های بالینی سردرد میگرنی در بیماران، تا حدود زیادی مشابه با معیارهای انجمن بین المللی سردرد (ihs) بود.